«علی مهام» تهیه کننده سریال «بازی نقاب‌ها» درباره تقابل دو طایفه ترکمن در داستان «بازی نقاب‌ها» گفت: ما اختلاف قبیله‌ای را زیاد نشان ندادیم و بحث اصلی ما گندم بود و سراغ این موضوع رفتیم. چون گندم را هم شیرازی‌ها و هم گلستانی‌ها کشت می‌کنند ما به سمت گلستان رفتیم.

وی ادامه داد: طرح اولیه را به بهنام علیزاده نویسنده دادیم و حدود یکسال و نیم از آغاز تحقیق‌ها تا نگارش متن‌ها طول کشید و در این مدت زمان متوجه شدیم که ترکمن‌ها گندم‌های گلستان را کشت می‌کنند.

این تهیه کننده با اشاره به علاقه مردم به سریال‌های قصه‌گو بیان داشت: مردم ما قصه را خیلی دوست دارند  این موضوع از گرایش آنها به سمت فیلم و سریال‌های کره‌ای که داستان گو است، پیداست و از همین رو به دنبال قصه‌ای می‌گشتیم و با توجه به موضوع گندم ملودرامی بین دو طایفه شکل دادیم که یکی خیر و دیگری شر است که رزق و روزی اصلی‌شان از طریق گندم بدست می‌آید. بخش دیگری از زندگی ترکمن‌ها اسب است که ما به اینها پرداختیم.

مهام درباره اینکه قصه ملودرام بیشتر از گندم و اسب به چشم می‌آید، گفت: این سریال ۴۰ قسمتی است. من سریال را شبیه رمان می‌بینم که آرام آرام شکل می‌گیرد و مثل داستان کوتاه نیست که از همان اول اتفاق‌ها رخ دهند. در ۱۰ قسمت پایانی بیشتر تمرکزمان روی موضوع گندم و کشت آن است.

وی با اشاره به ورود به حساسیت‌های ترکمن‌ها در این سریال نیز گفت: به این دلیل که خودم کارمند رسمی صداوسیما هستم و از طرفی مازندرانی هستم و تمامی خطوط قرمز هر دو طرف را می‌دانم و قصدمان رفتن به سمت طایفه‌ها نیست و بیشتر قصدمان این بود که ملودرامی عاشقانه را در کنار رزق و روزی آنها که گندم و اسب و آداب و رسومشان، نشان دهیم و قصدمان درگیری طایفه‌ای و بازگو کردن موارد کهنه نیست.

این تهیه کننده درباره حضور و ارزش نهادن به مقام زن در این سریال نیز افزود: در قوم ترکمن ما به زن ترکمن توجه ویژه‌ای داشتیم. او را زنی مترقی نشان دادیم که کارخانه دار است. حتی بسیاری افراد از من می‌پرسند که روسری‌هایی که خانم‌های ترکمن در این سریال پوشیدند را از کجا می‌توان تهیه کرد؟ و نشان دهنده این است که «بازی نقاب‌ها» اقتصاد را وارد آن منطقه کرده است.

وی نگرانی خود از استفاده بازیگرها از لهجه را اینگونه بیان داشت: ما دو ماه تمام مرحوم رفیعی را به آن منطقه فرستادیم و برای ما تست بازیگری گرفتند و از کل افراد آن منطقه، اما بعد از آن به این نتیجه رسیدیم که در بین بازیگرهای ترکمن بازیگرهای قوی نبود و همین هایی که الان می بینید را به سختی توانستیم پیدا کنیم. اگر آنها فارس بودند می توانستیم از مناطق دیگری هم بازیگرهایی استفاده کنیم. ما یک بازیگر معروف ترکمن در ایران نداریم، اما بی‌نهایت بازیگر رشتی و لر داریم. در هر قومی می‌خواستیم بازیگر انتخاب کنیم کارمان راحت تر از قوم ترکمن‌ بود.

وی با اشاره به دلیل استفاده نکردن بازیگرها از لهجه نیز گفت: قوم ترکمن قومی حساس است و من خیلی نگران بودم که نکند فردا بگویند به لهجه ما توهین شده است و این بزرگترین نگرانی من بود.

مهام با اشاره به گلایه‌هایی مبنی بر اینکه قوم‌های مختلف ایرانی باید اجازه دهند تا در آثار نمایشی به زندگی و آداب و رسوم آنها پرداخته شود، بیان داشت: قوم‌های ایرانی باید اجازه دهند که ما در آثار نمایشی آنها را معرفی کنیم و اینکه به هر دلیلی جلوی این اتفاق را می‌گیرند و مانع از این کار می‌شوند، اصلا درست نیست. برای مثال چرا نگذاشتند سرزمین کهن پخش شود؟!‌ مردم ما فقط شمال ایران و مازندران و گیلان را می‌شناسند و این کاملا اشتباه است. اگر اینطور باشد که فارس‌ها هم باید مدام معترض باشند که شما دارید به ما توهین می‌کنید. به دلیل کج فهمی‌ها و کم دانی‌های یکسری آدم ها، تعدادی افراد سو استفاده گر و مخرب دولتی وارد شدند تا آنها را به جان یکدیگر بیندازند.

این تهیه کننده درباره اینکه برخلاف بسیاری قصه ما وحدت بین سنی و شیعه است،‌ گفت: همانطورکه می‌دانید ترکمن‌ها همگی سنی هستند و کار ما بحث شیعه و سنی نبوده و نیست. درست است که شخصیت‌های ما همگی فارس هستند، اما همه این اتفاق‌ها در منطقه ترکمن نشین اتفاق می‌افتد که همه ترکمن سنی هستند و اینکه در قصه به آداب و رسوم سنی‌ها پرداخته شود،‌از ابتدا جز قصه ما نبوده است.

وی با اشاره به مهمترین هدفی که از تولید این سریال به نتیجه رسیده است، گفت: ما یک نوع اقتصاد و گردشگری را وارد آن منطقه کردیم. از طرفی هم اسب نقش اساسی در کار ما داشت و هم هدایت کردن و کنترل کردنش بسیار سخت بود و مربی سوارکاری داشتیم اما او دوربین ما را متوجه نمی‌شد و به ناچار از دوربین‌های مختلفی استفاده کردیم که همه اینها باعث دوچندان شدن هزینه‌هایمان شد و من مجبور شدم وام بگیرم بدهکار شوم تااین سریال را به پایان برسانم.

علی مهام درباره انتخاب بازیگرهای این سریال نیز بیان داشت: چند بازیگرمان که با سریال حانیه مشترک بود. در ادامه با کمک رضا ابوفاضلی مشاور پروژه لیستی از بازیگران را در اختیار ما قرار دادند و پیشنهادهای خود و کارگردان را در کنار یکدیگر قرار دادیم و در نهایت بازیگرها انتخاب شدند. خداروشکر از بازیگران تهرانی خیلی راضی هستیم اما از بازیگرهای شهرستانی اصلا راضی نیستیم چراکه ریتم کار را انداخته‌اند. ما اگر بازیگرهای قوی در شهرستان‌ها داشتیم به سمت بازیگرهای تهرانی نمی‌آمدیم. حتی با حضور یکی از بازیگرهای منطقه چند سکانس گرفتیم و دیدیم خیلی ضعیف است و به  ناچار یک بازیگر از تهران آوردیم و سکانس‌ها را تکرار کردیم.

این تهیه کننده در پایان با اشاره به سختی‌هایی که تولید کارهای بومی در منطقه دارد، بیان داشت: کار کردن در کارهای بومی و قومی فوق العاده سخت است نه سازمان برآورد لازم را به شما می‌دهد و نه اینکه شما می‌توانی اسپانسر بیاوری. ما یک ریال از ترکمن‌ها اسپانسر نگرفتیم و انتظارش را هم نداشتیم اما سازمان باید برای این قبیل کارها درایت بیشتر و هزینه‌های کافی را مبذول کند.

سریال «بازی نقاب‌ها» به کارگردانی سیروس حسن‌پور و بازی جعفر دهقان، آزیتا حاجیان، سیما خضرآبادی، منوچهر آذر، رزیتا غفاری، بابک انصاری، یلدا قشقایی، مهرداد ضیائی، فرهاد بشارتی و مهسا هاشمی هر شب از شبکه دو سیما پخش می‌شود.